این بنا در روستای دزك و در فاصله 35 كیلومتری جنوب شرقی شهركرد توسط لطفعلی خان امیر مفخم ساخته شده است. از نظر معماری، این قلعه به تقلید از قصرهای اروپایی قرون گذشته با آرایشی ایرانی ساخته شده و جالبترین قسمت آن، تالار سفره خانه و اتاق آیینه می باشد. 

كاخ قلعه سردار اسعد بختیاری در فاصله 42 كیلومتری شهركرد و در مركز شهر جونقان واقع شده و فاقد هر گونه كتیبه تاریخدار است. این قلعه توسط علی قلی خان سردار اسعد بختیاری در زمانی كه وی زمامداری ایل بختیاری را به عهده داشت ساخته شده است. بر این اساس قدمت آن به بیش از یكصد سال می رسد.

این بنا به مناسبت سكونت حاج مهدی خان آزاده چالشتری در بین مردم محل به این نام معروف گردیده؛ قدیمی ترین بنای مسكونی استان (1206 ه. ق.) محسوب می شود كه از نظر ویژگی های معماری، سه نوع بافت متمایز متعلق به دوران های زندیه تا معاصر به همراه تزئینات گچبری، نقاشی های دیواری و هنرهای روی چوب را می توان در كالبد آن مشاهده نمود.

خانه ستوده در واقع آخرین بخش های برجای مانده از مجموعه بناهای مرتبط با ارگ چالشتر و مربوط به اواخر دوره صفویه تا آخر دوره قاجاریه به حساب می آید كه قسمت اندرونی، بخش حاكم نشین قلعه مذكور را تشكیل می داده است. شالوده اصلی این بخش در سال 1323 ه. ق. به پایان رسیده كه دارای ازاره های سنگی ارزشمند، تراش خورده و نقاشی های نفیس می باشد.

بختیاری ها برای پاسداشت جنگاوران و دلاوران خود بر روی قبر آنان مجسمه ای تراشیده از سنگ و به شكل شیر با نقوشی از اسب و شمشیر قرار می دادند. این نقوش هر كدام معنا و مفهوم خاص خود را دارد. شیر سنگی بر روی قبور دلاوران و جوانان بختیاری یادآور تاریخ پرحادثه و فراز و نشیب گذشته این ایل است. قدیمی ترین شیر سنگی موجود در استان مربوط به دوره صفوی است.

بردگوری ها (سنگ گبری ها) قدیمی ترین آثار سنگی استان می باشند كه به دوره ماد تا پایان حكومت ساسانیان تعلق دارند. در دین زرتشت به علت اعتقاد به مقدس بودن خاك، از دفن كردن اجساد خودداری كرده و آنها را در محفظه هایی از سنگ كه استودان (استخوان دان) نامیده می شد و در اصطلاح بختیاری به آنها بردگوری  می گویند قرار می دادند.

مسجد اتابكان كه در زمره بناهای محوری بافت قدیمی شهركرد محسوب می گردد؛ قدیمی ترین بنای مذهبی شناخته شده در استان است و در اوایل قرن هفتم ه. ق. در دوران حكومت سلسله محلی اتابكان لر بزرگ به سبك مساجد قرون اولیه اسلامی ساخته شده است. این بنا در دوره های صفوی و قاجاری مرمت شده و جنس آن از خشت است.

شهرکرد مرکز استان چهار محال و بختیاری است که با وجود دارا بودن مکان های دیدنی فراوان در ردیف دیدنی ترین شهرهای ایران قرار گرفته است. منطقه حفاظت شده تنگ صیاد (فرخشهر)، منطقه شکار ممنوع شیدا (سورشجان)، چشمه مایک (سورشجان)، چشمه زنه (هفشجان)، چشمه زاغی (دهنو)، گردشگری بابازکی (فرخشهر)، دریاچه شلمزار (شلمزار)، گرداب بن (بن) و پل زمانخان (سامان) را می توان از جمله دیدنی های شهرکرد برشمرد.

وسعت این تالاب كه در جنوب غربی گندمان واقع شده، 980 هكتار است و ارتفاع آن از سطح دریا 2219 متر می باشد. منابع تامین كننده آب تالاب علاوه بر باران و برف، چشمه‌ها (چشمه های حاشیه تالاب چون گل كوچك، گل بزرگ، مرادان و نصیرآباد) و رودخانه آقبلاغ است.

چشمه سیاسرد در 5 كیلومتری شهر بروجن قرار گرفته است. هوای خنك و مطبوع و درختان زیبا و كهنسال اطراف این چشمه مكانی بسیار زیبا برای تفرج و استراحت ساكنین شهر بروجن و سایر گردشگران به وجود آورده است؛ به طوری كه همه روزه و به ویژه در روزهای تعطیل، این مكان شاهد گشت و گذار تعداد زیادی از مسافران و گردشگران می باشد. فضاسازی های مناسب و سهل الوصول بودن، میل به بازدید از این گردشگاه را دوچندان كرده است.