شبهِ‌جزیرهٔ میانکاله شبه جزیره‌ای است در منتهی‌إلیهِ جنوبِ شرقیِ دریای خزر، در دوازده‌کیلومتریِ شمالِ شهرِ بهشهر واقع در استان مازندران ایران. مساحت آن بیش از شصت‌وهشت‌هزار هکتار و ارتفاعِ آن بینِ ۱۵ تا ۲۸متر کم‌تر از سطحِ دریای آزاد است. این شبهِ‌جزیره، خلیج گرگان را از دریای خزر جدا می‌کند.
این بنا متعلق به دوره صفویه است که در دو طبقه احداث گردیده و در حال حاضر طبقه همکف و جزری از طبقه دوم باقی مانده است. در وسط عمارتِ همکف مظهر چشمه قرار دارد که آب آن از چهار سمت، توسط جوی هایی از داخل بنا به خارج آن سرازیر و وارد حوضها و جوی های اطراف آن گردیده و به وسیله نهرهای اصلی به خارج از باغ هدایت می‌شده است.
این بنای آرامگاهی در روستای هزار خال بخش کجور در شهرستان نوشهر قرار دارد. بنایی است چهار ضلعی با کتیبه‌های آجری و تزئینات که در سال ۸۲۹ ه. ق. به دست ملک کیومرث بن بیستون استندار ساخته شده است.
