خواف یكی از شهرهای استان خراسان است كه تا چند سال پیش از بخش های شهرستان تربت حیدریه محسوب می شد. تاریخ این شهر با تاریخ تربت حیدریه در هم آمیخته است. از آثار باستانی شهر خواف می توان از مزار "مولانا زین‌الدین" نام برد كه متعلق به 848 ه. ق. است. مسجد گنبد (سنگان) و مسجد ملک زوزن (دشت زوزن) نیز از جمله آثار دیدنی این شهر می باشد. 

تربت حیدریه در گذشته "زاوه" نام داشته است. در قرن هفتم هجری قمری، شیخ حیدر؛ عارف معروف در آنجا زندگی می‌كرده است. تغییر نام این شهر از زاوه به تربت حیدریه، به احتمال زیاد به زندگی و آرامگاه این عارف بزرگ مربوط است.

این شهر به مناسبت مدفن شیخ جام، یكی از عرفای قرن پنجم هجری قمری، به تربت جام شهرت یافته است. جامی شاعر معروف ایران نیز به این شهر منسوب است. مهمترین بخش این شهر به نام باخرز بوده كه ناحیه ای تاریخی و بین هرات و نیشابور است. به عقیده یاقوت حموی؛ اصل واژه باخرز در زبان پهلوی بادهرزه است؛ زیرا در آن محل باد فراوان می وزد.