قلعه دهشاد در روستایی به همین نام، در ده کیلومتری شرق شهریار و در محدوده شهر باغستان واقع است. این قلعه با قدمت بیش از 200 ساله خود یکی از قلعه های متعددشهرستان شهریار است که از اغلب آنان چیز زیادی باقی نمانده است و به علت کم توجهی مسوولین مربوط بخش اعظم قلعه ها (همچون قلعه فرامرز، قلعه چهل دختر در حصار ساتی و...)  تخریب شده است. دیوار ورادور قلعه دهشاد تقریبا سالم مانده و قلعه هنوز مسکونی می باشد.

دشت شقایق شهریار در دامنه های منطقه اخترآباد، در غرب شهرستان شهریار همه ساله میزبان هزاران بازدید کننده و تور طبیعت گردی از مناطق مختلف کشور و به ویژه، استان تهران است.

شهریار از دیرباز نام عمومی دشتی وسیع و حاصلخیز درغرب تهران بوده که شامل آبادی های متعددی می شده؛ و همانند طالقان کل منطقه و آبادی هایش به این نام خوانده می شده است و در سالهای اخیر مرکز شهرستان را که پیشتر "علی شاه عوض"بوده؛ به همین نام نامیده اند.

حرم حضرت عبدالعظیم حسنی یکی از مشهور ترین و شاید به نوعی مشهور ترین بنایی باشد که در استان تهران وجود دارد. بنایی که همه ساله بسیاری از مردم اقصی نقاط کشور برای زیارت آن رهسپار می شوند. بنای اصلی و اولیه نخستین بقعه در نیمه دوم قرن سوم هجری قمری، توسط محمد پسر زید داعی علوی تعمیر اساسی شد.

چشمه علی یک از نقاط دیدنی، شهرستان ری به شمار می رود که در حاشیه شهر قرار گرفته است. این چشمه از چندین لحاظ اهمیت دارد. هم به دلیل تبدیل شدن آن به منطقه ای تفریحی و ایجاد پارک و فضای سبز در کنار آن و هم به دلیل وجود چند اثر باستانی در نزدیکی آن. دیوار قدیمی شهر ری دقیقا در بالای چشمه قرار داشته و کتیبه فتحعلی شاه قاجار نیز بر دیواره این چشمه حک شده است. 

یکی از کتیبه های 3 گانه فتحعلی شاه قاجار که به دستور او احداث شده، بر دیواره چشمه ای معروف به چشمه علی قرار دارد. این چشمه در حاشیه شهر و در کنار پارک زیبایی قرار دارد.

در سمت راست جاده ری به ورامین در جنوب شرقی حرم حضرت عبدالعظیم(ع) در نزدیكی روستای قلعه‌نو بر فراز تپه‌ای بلند، بنایی كهنه از دوره ساسانیان خودنمایی می‌كند. این بنای قدیمی بقایای آتشكده بزرگ ری است. یكی از مهمترین آتشكده‌های پیش از اسلام كه به روایت تاریخ طبری از آن قدیمی‌تر وجود ندارد.  براساس كتاب تاریخ طبری، این آتشكده محل نگهداری آتش مقدس بوده چنانكه در جایی دیگر نیز گفته شده؛ یزدگرد پس از شكست جلولا از حلوان به ری آمد و آتش مقدس را از آنجا برگرفت و به مرو برد.

سابقه تاریخی و قدمت سکونت در این منطقه به دوره قبل از اسلام باز می گردد. در حدود 3000 سال ق. م سلوكوس، نام "اورويوس" را بر ری نهاد. در زمان اشكانيان اين نام به "ارساكيا" و "ارشكيه" تغيير يافت و در زمان حكومت ساسانيان به "ری" تبديل شد. با وجود آثار همانند باروی ری بَرين (به معنای دیوار ری علیا)، که مربوط به دوران پیش از ميلاد است؛ اغلب آثار باستانی این منطقه، مربوط به دوره صفویه و قاجاری است که در روستاهای منطقه پراکنده اند.

مجموعه کاخ گلستان تنها یادگار به جای مانده از ارگ تاریخی تهران، محل اقامت شاهان ایرانی است. سابقه تاریخی ارگ سلطنتی به روزگار صفویه باز می گردد. اما قدیمی ترین آثار موجود در مجموعه گلستان؛ متعلق به دوران کریم خان زند است.

در کوهپایه های توچال و دره سرسبز دربند، مجموع یک میلیون و یکصد هزار متر مربعی قرار دارد که به دلیل زیبایی و طراوتی که در آن وجود دارد به نام سعدآباد یا محل سعادت و خوشبختی نام گرفته است. این مکان امروزه با مجموعه هیجده کاخ بزرگ و کوچک از دوره های قاجار و پهلوی، یکی از بزرگ ترین و مهم ترین مجموعه موزه های ایران است.