باغ فین کاشان نمونه ستودنی باغ های اصیل ایرانی می باشد که تمام مشخصات و جنبه های مختلف باغ های ایرانی در آن جمع شده است. قرینه سازی محور باغ، خیابان ها و نهرهای متعدد با کفپوش های آبی رنگ و فواره های تعبیه شده که صدای آب را در فضای باغ و ایوان ها می پراکند به این باغ جلوه خاصی داده است.

باغ فین؛ کاشان

باغ فین؛ کاشان

این باغ به خاطر طراوت و آب و هوای فرح بخشش؛ همچنین همجواری با حمام فین (قتلگاه امیر کبیر) و چشمه سلیمانیه از مهمترین نقاط توریستی کاشان به شمار می آید که همه ساله گردشگران بسیاری را به خود جلب میکند.

ورودی حمام فین کاشان


























تصاویر مختلفی از باغ فین؛ کاشان؛ عکس ها از حامد احسانی اردکانی

درباره امیر کبیر

 امیر کبیر از بزرگترین خادمان ایران و یکی از آگاه ترین و دلسوزترین وزرای تاریخ ایران در سده های اخیر است. نام اصلی امیرکبیر محمد تقی بود که بعدها تقی گفته می‌‌شد و عناوین و القابی که به دست آورد بدین قرار است: کربلایی محمد تقی، میرزا محمدتقی خان، مستوفی نظام، وزیر نظام، امیر نظام، امیر کبیر و امیر اتابک اعظم.

محمد تقی؛ پسر کربلایی قربان، آشپز میرزا عیسی قائم مقام اول بود که در خانه قائم مقام تربیت یافت و در اوایل جوانی به سمت منشی قائم مقام اول به خدمت مشغول گشت و مورد عنایت رجال سیاسی دانشمند قرار گرفت. بعدا در دستگاه قائم مقام دوم نیز مورد توجه واقع شد تا جایی که وی را همراه هیاتی سیاسی به روسیه فرستاد.
در این ماموریت که برای عذرخواهی از قتل گریبایدوف که در ایران رخ داده بود، انجام می‌‌شد، از تزار روسیه معذرت خواست و طوری عمل نمود که مورد تائید و پسند تزار و دربار ایران قرار گرفت. امیرکبیر در سفر به روسیه به مؤسسات فرهنگی، نظامی و اجتماعی آنجا توجه نمود و به این فکر بود که راه ترقی ایران نیز داشتن دانشگاه و تشکیلات نظامی و فرهنگی منظم است.

دومین ماموریت وی؛ رئیس هیات سیاسی ایران به ارزنة‌الروم برای حل اختلاف مرزی بین ایران و امپراتوری عثمانی بود. در این ماموریت که نزدیک به دو سال طول کشید علاوه بر آشنایی با زد و بندهای سیاسی شرق و غرب، با دلیری خاصی توانست اختلاف مرزی را پایان دهد و خرمشهر و اراضی وسیع طرف چپ اروندرود را که مورد ادعای عثمانی‌ها بود به ایران ملحق نماید. این اقدام و پیشنهادهای مفید امیرکبیر، مورد عناد و حسادت حاجی میرزا آغاسی قرار گرفت.

چون محمد شاه قاجار درگذشت، ناصرالدین میرزا که قصد حرکت به تهران و نشستن بر تخت سلطنت را داشت، نمی‌توانست حتی هزینه سفر خود و همراهان را به تهران تهیه کند. در این هنگام امیرکبیر در تبریز و ملقب به امیرنظام بود با ضمانت شخصی پول فراهم کرد و ناصرالدین شاه را به تهران آورد. درباریان، حتی مهد علیا، مادر ناصرالدین شاه که در زد و بندهای سیاسی خارجی دست داشت مخالف امیر بودند. ولی ناصرالدین شاه هر روز بر مرتبه و مقامش می‌‌افزود تا جایی که ملقب به امیرکبیر و صدراعظم گردید.

امیر کبیر در اداره کشور، نخست به امنیت داخلی پرداخت. سالار را که در خراسان گردنکشی می‌‌کرد و از جانب روس‌ها و انگلیسی‌ها حمایت می‌‌شد سرکوب نمود. در نامه‌هایی که به نمایندگان سیاسی و نظامی روس می‌‌نوشت و در جواب‌هایی که می‌‌داد، دلیری و ثبات رای و میهن‌پرستی موج می‌‌زند. پس از برانداختن سالار از خراسان، فارس و بلوچستان را آرام ساخت و در همه مناطق عشیره نشین و هر جا که ممکن بود آشوبی برخیزد، قراول خانه ایجاد نمود و در سراسر مملکت امنیت برقرار گشت. در دوره صدارت امیرکبیر، ترکمانان که همواره از مدتها پیش به نقاط دور و نزدیک مناطق اطراف خود حمله می‌‌کردند دست از تحرکات خود کشیدند.

اقدامات مذکور در واقع شامل همه مسایل کشوری می‌‌شد. با لغو یا کسر مقرری‌ها و مستمری ها، عده‌ای با وی دشمن شدند، اما چون همین مستمری‌ها که قبلا دیر به دست صاحبان آن می‌‌رسید در روزگار امیر به طور مرتب به آنها داده می‌شد، تا حدی آنها را راضی کرد. وضع بودجه مملکتی سر و صورتی یافت تا جایی که امیرکبیر حقوق ناصرالدین شاه را نیز محدود کرد. 

امیرکبیر علاوه بر وصول مالیات معوقه و افزودن به درآمد دولت بر توسعه کشاورزی و تجارت نیز افزود، از اسراف و تبذیرها جلوگیری می‌‌کرد. در گماشتن افراد صالح و صدیق بر سر کارها و طرد اشخاص نالایق اهتمام بسیار می‌‌نمود. با متحدالشکل کردن سپاه ایران و تاسیس کارخانه اسلحه سازی در ایران باعث ایجاد تغییرات عمده ای در پیشرفت قدرت نظامی گردید. 
در بسط فرهنگ و استخدام استادان خارجی دقت بسیار می‌‌کرد و برای استخدام استادان شرایط خاصی وضع نمود. در چاپ و انتشار کتب و تأسیس روزنامه وقایع اتفاقیه کوشش بسیار نمود.

اقدامات انقلابی و ملی امیرکبیر سبب شد که گروهی استفاده‌جو، بنای تحریک نسبت به وی بگذارند تا جایی که فرمان عزل و قتل امیر کبیر را از ناصرالدین شاه گرفتند او را در حمام فین کاشان در ربیع الاوّل سال ۱۲۶۸ توسط حاجی علی خان حاجب الدوله کشتند.

اکنون محل شهادت این خادم بزرگ میهن و ملت، در فین کاشان از نقاطی است که ایران دوستان بسیاری همه ساله برای بازدید از آن به کاشان سفر می کنند.