دامنه های شمالی شهرستان دامغان، ویرانه های دژی دیرینه را در خود جای داده است که دیدار از آن برای هر کوهنورد و علاقه مند به طبیعت و تاریخ ایران شگفت آور و تحسین برانگیز است. بازمانده قلعه ای با دیوارها و برج و باروهای سنگی و آجری و معماری کم نظیر که افسانه های کهن را در جان ودل هر ایرانی زنده می کند.
تنها مسیر راحت برای دسترسی به قلعه منصور کوه آن است که 17 کیلومتر مسیر جاده دامغان به چشمه علی را پیموده و سپس 7 کیلومتر جاده خاکی سمت راست را در جهت شمالی طی نموده تا به روستای خوش آب و هوایی کوچک که به نام همین کوه و قلعه معروف است برسید.
بنا به تحقیقات آنوبانینی بقایای بقایای باقی مانده از قلعه در دامنه کوه و نیز قلعه بسیار بزرگی در بالای کوه قرار دارد که سقف آن ریخته است. ارتفاع این قلعه به حدود 15 متر می رسد که در بدنه های آن سوراخ هایی مانند پنجره تعبیه شده است که از آنجا سربازان و مبارزان می توانستند به منطقه اشراف داشته باشند.
