محوطه باستانی هفت تپه در 9 كیلومتری جنوب شرقی شوش و در مجاورت مزارع نیشكر طرح هفت تپه واقع شده است. كاوشهای این محوطه باستانی از سال 1344 تا 1357 ه. ش. در چهارده فصل توسط هیئت باستانشناسان ایرانی به سرپرستی "دكتر عزت الله نگهبان" انجام شد و آثار معماری وسیع و گسترده‌ای، شامل آرامگاه‌ها و زیگورات خشتی و یك گور جمعی، مشتمل بر 21 جسد و نیز آثار مكتوب شامل لوحه‌های گلی و یك سنگ نبشته به خط بابلی كه روشنگر بخشی تاریك از تاریخ عیلام، در فاصله سالهای 1500 تا 1300 پیش از میلاد است كشف گردید.
