شهرستان بروجرد در شمال شرقی استان لرستان واقع شده و از شمال به شهرستان های ملایر و نهاوند در استان همدان، از شرق به سربند اراک در استان مرکزی، از جنوب به درود و از غرب به خرم آباد و الشتر در استان لرستان محدود می شود. این منطقه مشتمل بر کوه های مرتفع زاگرس در غرب، دشت سیلاخور در مرکز و پیشکوه های داخلی زاگرس در شرق است. بلندترین نقطه شهرستان بروجرد قله ولاش با ارتفاع 3623 متر در کوه گرین در غرب شهر بروجرد و پست ترین ناحیه در دشت سیلاخور با ارتفاع تقریبی 1500 متر قرار دارد. بروجرد دارای آب و هوای معتدل کوهستانی با تابستان های معتدل و زمستان های سرد است که حداکثر دما گاه به 40 و حداقل آن به منفی 20 درجه سانتیگراد می رسد. میزان بارندگی این شهرستان 480 میلی متر در سال است که در فصول سرما بارش ها بیشتر به صورت برف می باشد.
از پیشینه و تاریخ پیش از اسلامِ شهر بروجرد كه در گویش لری "وروگرد" و در لهجه محلی بروجردی "ورویرد" نامیده می‌شود؛ مدارك كافی به دست نیامده است. گروهی بروجرد را از بناهای فیروز ساسانی می‌دانند و عده‌ای دیگر آن را محل گرد آمدن دوباره سپاهیان شكست خورده یزگرد سوم می‌شناسند. در زمان حكومت قاجار، حسام السلطنه؛ حاكم خوزستان و لرستان، بروجرد را مقر حكومت خود قرار داد و با تعمیر قلعه‌های آن، خندقی دور شهر ایجاد كرد. عوامل مؤثر از قبیل آب و هوای معتدل كوهستانی، دشت حاصل‌خیز رسوبی سیلاخور، شبكه آب‌های روان دائمی، مراتع طبیعی، موقعیت استراتژیك جغرافیایی و سیاسی و گسترش شبكه ارتباطی و تجاری باعث جذب جمعیت و توسعه آن بوده‌اند.
سراب ونایی، سراب زارم، سراب کرتول، سراب زرشکه، سراب سفید، سراب پنبه، سراب جانیزه، چشمه هفت چشمه، چشمه اسل مساله بیک، چشمه های ونایی، چشمه های دره خونی، بازار قدیمی، مسجد جامع، مسجد سلطانی، امام‌زاده جعفر، مقبره شاهزاده ابوالحسن، بقعه دو خواهر، بقعه امام‌زاده قاسم و مقبره سید جمال‌الدین واعظ اصفهانی.
