خرم آباد تاریخ چند هزار ساله دارد و یكی از شهرهای قدیمی ایران است كه از آغاز پیدایش خود تاكنون، تمدنهای مختلف و متعددی، از جمله كاسیها، بابلیها، ایلامیها، ساسانیان، سلجوقیان و خوارزمشاهیان و... را تجربه كرده و در پیرامون آن آثار متعددی از ادوار فوق باقی مانده است. خرمآباد در میان درهای قیفی شكل و پرآب جای گرفته است و قلعههای تاریخی و قدیمی آن، محلی امن و سنگری محكم برای حاكمان زمان در برابر مهاجمان و شورشیان بوده است. خرمآباد شهری است تجاری، خدماتی و نظامی كه به عنوان مركز استان لرستان، موجبات جذب مهاجران شهری و روستایی را فراهم آورده است. شكل و تركیب شهر خرمآباد بیشتر تابع عوامل جغرافیایی آن است؛ به طوری كه فشار جمعیت، خانههای شهری را تا كمركش كوه پیش برده است.
مناطق دیدنی و آثار باستانی فراوانی در سراسر این شهرستان دیده می شود که از میان آنها می توان به موارد زیر اشاره نمود:
دریاچه و سراب كیو، سرای چنگالی، آبشار تاف (نوژیان)، آبشار افرینه، آبشار وراك، تفرجگاه محمل كوه، تفرجگاه نوژیان، تفرجگاه گوشه، چشمه آبگرداب دارایی، چشمه آب اراز، دره خرمآباد، دره دخمه بابا عباس، دره حوض موسی، دره پیرجید، دره محمل كوه، دره شهنشاه، غار قمری، غار پاسنگر، غار یافته، غار كنجی، غار ارجنه، غار طاق ارسلان، غار قاژه، غار دوشه، قلعه فلك الافلاك، قلعه ركی، قلعه زاغه یا زاخه، قلعه منگره، قلعه سرقلا، قلعه بهرام، قلعه شهنشاه، قلعه نصیر، قلعه گریت، قلعه قلاجق، پل شاپوری، پل خرمآباد، سنگ نوشته قرن ششم، سنگ نوشته دوره صفوی، نقاشیهای دوشه، سنگ نوشته سراب چنگایی، تپه كرگونه، تپه تنوربان، تپه سراب ناوهكش، تپههای باباخانی و تخته چراغ، تپه كله جو، تپه خانجان خانی، گورستان رازان، گورستان كرگو، گورستان هرباغ، بازار میرزا سیدرضا، گرداب سنگی، معبد مهری، منار قدیمی، مسجد جامع، مقبره فلكالدین، مقبره زاهدشیر، مقبره شاهزاده عبدالله، مقبره باباطاهر، مقبره دو برادران، مقبره زیدبنعلی، مقبره جلاله، مقبره میر سید علی، مقبره پیر شمسالدین، بقعه جابر، مقبره تاجالدین، بقعه امیر سیف، بقعه شهنشاه، بقعه شاه چراغ و گنبد جمال اكبر.