برج آزادی، نماد شهر تهران است که به یادبود جشن های ۲۵۰۰ ساله شاهنشاهی ایران طراحی و ساخته شد. این برج که به نام برج شهیاد معروف بود؛ هم اکنون به آزادی معروف گردیده و در یکی از مهم ترین و بزرگترین میادین شهر تهران واقع گردیده است.
تاریخچه برج آزادی به سال ۱۳۴۵ شمسی بر میگردد. در این سال طرح یک نماد معرف ایران، بین معماران ایرانی به مسابقه گذاشته میشود و در نهایت طرح مهندس حسین امانت، بیست و شش ساله و فارغالتحصیل دانشگاه تهران برنده و برای ساخت انتخاب میشود. عملیات بنا برج آزادی در یازدهم آبان ۱۳۴۸ شمسی آغاز میشود و پس از بیست و هشت ماه کار، در ۲۴ دیماه ۱۳۵۰ با نام برج شهیاد به بهره برداری میرسید.
در مراسم آغاز به کار این برج زیبا که در سمت غرب شهر تهران قرار دارد؛ برای نخستین بار از منشور کورش بزرگ (نخستین نوشته حقوق بشر) در این مکان پرده برداری شد. این اثر تاریخی که حدود ۲۵۵۰ سال پیش و توسط کورش بزرگ ساخته شد هم اکنون در موزه بریتانیا قرار دارد.
معماری برج آزادی تلفیقی از معماری دوران هخامنشی، ساسانی و اسلامی است. این بنای سه طبقه، چهار آسانسور و دو راه پله و ۲۸۶ پلکان دارد. در محوطه زیرین برج آزادی چندین سالن نمایش، نگارخانه، کتابخانه، موزه و... قرار دارد. طول این بنا ۶۳ متر، ارتفاع آن از سطح زمین ۴۵ و ارتفاع از کف موزه ۵ متر است.