حدود سال 1965 تا 1971 میلادی، هیأتی ژاپنی در منطقه دیلمان به حفّاری پرداخت و در حسنی محلّه، قلعه كوتی، نوروز محلّه، لسلوكان (رسول‌خان) و تپه خرم‌رود كاوش‌هایی انجام داد. در گزارش حفریات هیأت باستان‌شناسی ژاپنی آمده است كه در ناحیه دیلمان میان كوه‌های البرز، آن‌جا كه رودخانه پْل رود جریان دارد، دهكده‌های كوچكی چون دیلمان، دیارجان و امام، جای گرفته‌اند. این ناحیه، حوزه آب‌گیری میان كوهستان است.
سیمای طبیعت آن، زیبا با موقعیت سوق‌الجیشی و نیز مهد حكومت سلسله آل بویه بود. آثار به‌جای‌مانده دوره برنز و آهن در تمام این ناحیه پراكنده است. در این حفریات، آثار زیادی از جنس مفرغ، سفال، اشیای زینتی و ظروف شیشه‌ای كشف شد و نتایج این كاوش‌ها در كتاب چهار جلدی "دیلمان"، به زبان انگلیسی و ژاپنی در سال‌های 1965 تا 1971 توسط دانشگاه توكیو منتشر گردید. از مهم‌ّترین این آثار كه توجه بسیاری را برانگیخت، آثار و ظروف شیشه‌ای مربوط به عصر پارت و ساسانی است.
كاوشگران ژاپنی معتقدند كشف این آثار مؤید این نكته است كه زادگاه اشیایی كه در ژاپن كشف شده‌اند، فلات ایران بوده است. "فوكایی" ارتباطات فرهنگی و مبادلات بازرگانی بین ژاپن و ایران در عصر پارت و ساسانی را مطرح نموده و معتقد است، بسیاری از پیاله‌های شیشه‌ای مدور كه در گیلان یافت شده، پاسخگوی سئوالاتی چون محلّ ساخت پیاله شیشه‌ای آرامگاه امپراطور آنكان و مشابه دیگر اشیای مهم مكشوفه در ژاپن نیز هست؛ مثل تكّه‌های پیاله شیشه‌ای تراش برجسته كه سال 1953 در جزیره "آكینوشیما" یافت شد، یا پیاله‌ای شیشه‌ای با تراش‌های مدور كه در سال 1963 از مقابر "كاشیوابارا" در "نارا" (قرن پنجم میلادی) به‌دست آمده است. در سال 1340 شمسی، هیأتی به سرپرستی محسن مقدِم، سال 1344 و سال‌های بعد به سرپرستی علی حاكمی، سال 1353 به سرپرستی سیدمحمود موسوی و سال 5-1374 به سرپرستی رضا صدركبیر در گیلان، حفّاری و آثار ارزشمندی را از خاك به دل موزه‌ها سپردند.
